คนหูหนวก มักจะ เป็นใบ้

-เรามักจะเห็นคนพิการในสังคม กลุ่มใหญ่ๆ 2 กลุ่มคือ คนตาบอด และ คนเป็นใบ้ และ บางที ก็เห็นกลุ่มคน คุยกันด้วยภาษามือ … หลายคน อาจจะคิดว่าที่เขาต้องใช้ภาษามือ เพราะ เขาเป็นใบ้ พูดไม่ได้ แต่ในความเป็นจริง เขาเหล่านั้น ส่วนใหญ่แล้วเป็นคนหูหนวกครับ เขายังสามารถขยับปาก และ เปล่งเสียงต่างๆ ได้ แต่ ไม่ได้ทำ  เพราะเวลาเปล่งเสียงออกไป ก็ไม่รู้ว่า เสียงที่เปล่งออกไปนั้น เป็นอย่างไร

–คนที่เป็นใบ้ พูดไม่ได้ เพราะ หูหนวก ….ในกระบวนการพูด ซึ่งเราใช้อยู่ในชีวิตประจำวัน จนเป็นเรื่องปกตินั้น การได้ยิน มีส่วนสำคัญมาก เพราะ ว่า เราจะรู้ว่า เราพูดอะไรออกไป สำคัญพอๆ กับ การได้ยินเสียงพูดของคนอื่น … ตั้งแต่ในวัยเด็ก ทารก และ เด็กน้อย เวลาออกเสียง จะพยายามเทียบเคียงสิ่งที่เปล่งเสียงออกไปกับเสียงที่ตนเองได้ยิน จึงมีความสามารถค่อยๆ ปรับการทำงานของ กล้ามเนื้อกล่องเสียง ขากรรไกร ฟัน ริมฝีปาก กระพุ้งแก้ม และ เพดานปาก เพื่อให้สามารถ เกิดเป็นเสียงต่างๆตามที่ต้องการ ทำให้คำแรกๆ ที่พูดได้ คือ ปาปา มามา หรือ ป่าป๊า ม่าม๊า เพราะ สร้างเสียงเหล่านั้นง่ายกว่าเสียงอื่นๆ

-ในคนสูงอายุ จะพูดเสียงดัง ส่วนหนึ่ง เพราะ หูตึง การได้ยินลดลง จึงไม่รู้ว่า ตนเองพูดอะไรออกไป จำเป็นต้องออกเสียงให้ดังขึ้น และ เข้าใจว่า นั่นคือ เสียงปกติ ทำให้เราเห็นคนสูงอายุพูดเสียงดังเสมอ

-ทั้งหมดนี้ เป็นการบ่งบอกถึงความสำคัญของ Feedback หรือ การสะท้อนกลับ ทำให้เราสามารถรับรู้ได้ว่า สิ่งที่เราทำออกไป เกิดผลอย่างไร ซึ่ง เป็นจริงกับทุกๆเรื่อง ไม่เฉพาะการพูด คนที่ไม่สามารถรับรู้ว่าตนเองทำอะไรออกไป ย่อมไม่สามารถปรับปรุงตนเอง ให้ดีขึ้น หรือ ถูกต้องขึ้นได้ … Feedback สำคัญมากนะครับ ดังนั้นจึงควรดีใจ ถ้ามีใครมา Feedback เราให้เราได้รู้ถึงสิ่งที่เราทำออกไป เป็นอย่างไร … แต่ หากตนเอง รู้จัก Feedback ตนเองด้วย ก็ยิ่งดีครับ