-คำว่า”เปิดหน้าท้อง” ในมุมของหมอผ่าตัด จะเป็นที่เข้าใจกันว่า หมายถึง Explore Lap หรือ Explore Laparotomy… ไม่ใช่ เปิดหน้าท้อง แบบ ระบำโชว์สะดือนะครับ
-การผ่าตัดเปิดหน้าท้อง หรือ เปิดช่องท้อง เป็นการผ่าตัดมาตรฐาน ที่ทำกันทั่วโลก และ มีประโยชน์มาก ใช้ ทั้งในกรณีรักษาโรคทั่วไป และ รักษาภาวะที่เกิดจากอุบัติเหตุ เพราะ เวลาเกิดโรคกับ อวัยวะในช่องท้อง ไม่ว่าจะเป็น ตับ ตับอ่อน กระเพาะ ลำไส้ มดลูก กระเพาะปัสสาวะ หรือ ไส้ติ่ง ล้วนแต่ เป็นอวัยวะในช่องท้อง ที่ถูกห่อหุ้มด้วยกล้ามเนื้อและไขมันหน้าทั้ง ทั้งนั้น หากจะต้องเข้าไป ตัด ต่อ หรือ ซ่อมอวัยวะเหล่านี้ จำเป็นต้อง กรีดผิวหนังและกล้ามเนื้อหน้าท้องให้แยกออกจากกัน เมื่อทำการรักษาเสร็จ ก็จะเย็บหน้าท้องเข้ามาหากัน เรียกว่า “ปิดหน้าท้อง”
–หมอผ่าตัด จะเปิดหน้าท้อง รักษา แล้ว ปิดหน้าท้องเสมอ เราจะทำจนเสร็จ และ ปิดหน้าท้องเสมอ เราจะไม่ยอม ปล่อยให้เรื่องต่างๆ ค้างไว้ ทำไม่เสร็จ และ ไม่ปิดหน้าท้อง … ดังนั้น นิสัยอย่างหนึ่งของ ศัลยแพทย์ คือ ทำเรื่อง อะไรก็ตาม ต้องทำจนเสร็จ
-ในชีวิตการทำงาน บ่อยครั้ง ที่เวลาทำงานอื่นๆ (ที่อาจจะไม่มีอันตรายถึงชีวิต) บางครั้ง คนทำงาน พอเจอปัญหา ก็ รอ ปล่อยปัญหาไว้เฉยๆ ไว้แก้ไขวันหลัง ทั้งๆ ที่ปัญหาดังกล่าว สามารถ สื่อสาร ประสานงาน และ ดำเนินการ จนแก้ปัญหาได้ในเวลาอันสั้น แต่ กลับรู้สึกว่า “ไม่เห็นเป็นไร” “รอได้” และ ปล่อยเรื่องเหล่านั้น ไว้ ไม่ได้รับการดูแล หรือ แก้ไข … ถ้าเทียบกับหมอผ่าตัด ก็ประมาณว่า “เปิดหน้าท้องทิ้งไว้” แล้ว ไปกินกาแฟ ไปดูแข่งวอลเล่ย์บอล ให้จบก่อน หรือ รอถามเพื่อนที่จะมาจากเชียงใหม่ก่อน ว่าจะเอายังไง หรือ รอกลับไปหยิบกระเป๋าสตางค์ที่บ้านก่อน แล้ว ค่อยมาทำต่อ ค่อยมาปิดหน้าท้อง
-ฟังดู อาจจะไม่สมเหตุสมผล แต่ ก็มีเหตุการณ์แบบนี้จริงๆ และ คนทำก็ไม่ได้บอกคนอื่นว่า เกิดอะไรขึ้น กำลังรออะไร ตัดสินใจเองว่า ยังไม่ทำ และ รอ ซะงั้น … ที่เป็นเช่นนี้ ส่วนหนึ่ง น่าจะเกิดจากการมองภาพของเหตุการณ์ต่างกัน มองในคนละมุม ในบางมุม เขาอาจจะมองว่า เรื่องที่ประสบ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ไม่เกิดผลกระทบใดๆ
-หากจะป้องกันไม่ให้ เปิดหน้าท้อง แล้ว ปิดหน้าท้องไม่ได้ เราจำเป็นต้อง วางแผนการรักษา ประสานงาน และ เตรียมอุปกรณ์ เตรียมคนไข้ให้พร้อมครับ … เพราะนั่นคือชีวิต … ผม เชื่อว่า เรื่องอื่นๆ ก็สำคัญไม่น้อยไปกว่ากันครับ เพราะ ความชักช้า คือ ความสูญเสียโอกาส ครับ