-ช่วงฝนตก เรามักจะต้องพกร่ม ยิ่งคนเดินทางโดยรถสาธารณะ ก็มักจะเลือกร่มคันเล็กและเบา เพื่อสะดวกในการพกพา … แต่ พอ ร่มคันเล็ก เจอ ลม แรงๆ บางที ก็ถูกพัก กลับด้าน แล้วพอสะบัด ก็กลับมาใช้งานได้ตามปกติ … บางคน เจอสถานการณ์ แบบนี้ก็หัวเสีย หงุดหงิด … ไหนจะโดนฝน ไหนจะร่มเป็นปัญหา .. แต่ บางคน ก็ กลับยิ้ม และ หัวเราะได้ “ดีจังร่มอัตโนมัติ เปิดขึ้นและก็หุบลงมาเองได้” ยิ้ม หัวเราะ แล้วก็เดินต่อไป
–Attitude หรือ ทัศนคติ หรือ มุมมอง ต่อเหตุการณ์ เดียวกัน (ซึ่งเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงแก้ไขมันได้) ที่แตกต่างกัน กลายเป็น ต้นทุน และ ค่าใช้จ่ายของ ชีวิต ของ อารมณ์ ของเจ้าของที่ต่างกันอย่างมาก …. ถ้าวิธีคิด คิดถึงแต่ ตัวเราเอง … “ทำไมเราถึงโชคไม่ดี” “ทำไมเราไม่มีรถขับ” “ทำไมฝนต้องตกหนักแบบนี้เวลาเลิกงาน” คิดถึงแต่ เรื่องปัญหาของตัวเรา ความหงุดหงิด ความกลุ้ม ความทุกข์ อารมณ์ที่ขุ่นมัว ก็จะเกิดกับตัวเรา … ทั้งๆ ที่เหตุการณ์นั้น เวลานั้น เราเปลี่ยนแปลงอะไร ไม่ได้เลย มันเป็นเช่นนั้น มันเกิดขึ้นแล้ว … ถ้าจะเปลี่ยน ก็เป็นสิ่งที่ต้องเปลี่ยนไปข้างหน้า ไปในอนาคต … มุมมองที่มองว่า ตนเองเสียประโยชน์ แล้วทุกข์ แล้วหงุดหงิด ไม่สามารถช่วยให้อะไรดีขึ้นได้เลย แถมยังอาจจะทำให้สถานการณ์ แย่ลงอีก พาลเอากับคนข้างๆ คนรอบตัว
-ถ้า Attitude หรือ มุมมอง มองภาพกว้าง มองสากล จะรู้ว่า “ไม่ใช่เราโชคไม่ดีคนเดียว คนอื่นๆ ที่เป็นแบบเราก็มากมาย” “เรามีรถ แต่เราไม่ขับ เพราะว่า รถติด นั่งรถสาธารณะดีกว่า สะดวกกว่า ไม่ต้อง เสียเวลาบนถนน” “หน้าฝน ฝนก็ตกแบบนี้แหละ … ฝนตกซิดี ปีหน้าข้าวจะได้ไม่แพงมาก ชาวบ้านจะได้มีรายได้” เท่านี้ ความสบายใจก็เกิดแล้วครับ ไม่ต้องทุกข์ด้วย ยิ้มและหัวเราะได้