-งานคืนสู่เหย้า หรือ การกลับไปยังที่ๆ เคยมีกิจกรรมร่วมกัน ฟื้นความทรงจำเรื่องต่างๆ ได้มากมาย.. มีความจริงที่พิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ได้ครับ
-ในปี 1975 มีการศึกษา โดย Godden & Baddelay ใน นักประดาน้ำ อาสาสมัคร จำนวน 18 ราย ชาย 13 หญิง 5 ให้ปฏิบัติภารกิจจำคำศัพท์ ที่ถูกสุ่มมา 2-3 พยางค์ จำนวน 36 คำ (ถูกบันทึกไว้ในเทป เพื่อให้ การฟังคงที่สำหรับทุกคน) จากนั้น แบ่งคนเป็น 4 กลุ่ม ให้ฟังคำศัพท์ บนบก และ ในน้ำ (ขณะดำน้ำลึก 20 ฟุต) และ เขียนคำตอบศัพท์ที่จำได้ ณ ที่เดิม หรือ สลับที่ ทั้งหมด 4 แบบ คือ 1)ฟังศัพท์ บนบก เขียนตอบ บนบก 2)ฟังศัพท์ บนบก เขียนตอบในน้ำ 3)ฟังศัพท์ ในน้ำ เขียนตอบ บนบก 4)ฟังศัพท์ ในน้ำ เขียนตอบ ในน้ำ.. และ ในวันรุ่งขึ้น (24 ชั่วโมงให้หลัง) สลับกลุ่ม จนกว่าจะครบ 4 กลุ่ม (ทุกคน ได้ทดสอบทุกรูปแบบ) นำข้อมูลมาเปรียบเทียบ
-ผลการศึกษา พบว่า การเขียนตอบ ในสิ่งแวดล้อมเดียวกับ ที่ฟังคำศัพท์ จะจำคำศัพท์ ได้มากกว่า การเขียนตอบในสิ่งแวดล้อมที่ต่างกัน คือ ฟังคำศัพท์บนบก เขียนบนบก และ ฟังน้ำ และ เขียนในน้ำ จะดีกว่า ฟังบนบก และเขียนคำตอบในน้ำ หรือ ฟังในน้ำ และ เขียนคำตอบบนบก …. การศึกษานี้ เป็นการบอกเราว่า บริบท หรือสภาพแวดล้อม มีผลต่อการจำของเรา การเรียน อะไร และ จำได้ จะกลับมาจำได้ดีในสภาพแวดล้อมที่คล้ายกับ ตอนเรียน เหมือนเวลา เรา กลับไปเยี่ยมเยือน ถิ่นที่เคยอยู่ เรื่องราวต่างๆ จะประดังกันเข้ามา …