-เคยสงสัยไหมครับ หากเราเล่น จ๊ะเอ๋ เวลาเด็กๆ ร้องงอแง ไม่ว่าเชื้อชาติไหน เด็กจะหยุดร้อง และ ยิ้ม และ หัวเราะทุกครั้ง (หากไม่เกี่ยวกับ ความไม่สบายตัว)
-มีอะไรอยู่เบื้องหลัง การเล่น จ๊ะเอ๋ ที่อธิบายได้ด้วยความรู้ทางการแพทย์… สิ่งนี้ เป็นสิ่งพื้นฐาน อย่างหนึ่งของการทำงานของสมองเรา … การเล่น จ๊ะเอ๋ มีองค์ประกอบที่สำคัญ คือ เคยเห็น ไม่เห็น และ กลับมาเห็น … วงจร 3 จังหวะนี้ ตอบโจทย์เรื่อง จินตนาการ ของมนุษย์ เพราะ เมื่อมีการทำซ้ำ ในจังหวะหรือขณะที่เราไม่เห็น สมองของเราจะมีจินตนาการว่าจะได้เห็น ในลำดับถัดไป และสิ่งที่เห็นเป็นสิ่งที่เราจำได้ หรือ ศัพท์ทางเทคนิค ที่เรียกว่า value-directed remembering (VDR) คือ การได้มองเห็น หรือได้รับรู้ สิ่งที่เราเคยรู้จัก เราจะให้คุณค่ากับมันเป็นพิเศษ และ เมื่อเราจังหวะของการกางมือออก และ มองเห็น หรือ รับรู้สิ่งที่เราเคยรู้จัก สมองส่วนที่ตอบสนองต่อความสุข จะส่งสัญญาณ ไฟฟ้า ไปยังสมองส่วนอื่นๆ ทันที… หากมีมีการวัคคลื่นไฟฟ้าสมอง เปรียบเทียบกับ กิจกรรมที่เกิดขึ้น event-related potentials (ERPs) เราจะเห็นการเปลี่ยนแปลงของคลื่นสมอง ที่เป็นรูปแบบของความรู้สึกดี ความรู้สึกว่ามีความสุข ให้เห็นได้ (ในภาพ ส่วนที่ทาแถบสีไว้ เป็นช่วงเวลา ที่ในการศึกษา ให้คน เห็นคำศัพท์ที่ตัวเองรู้จัก คลื่นไฟฟ้าสมองส่วนที่มีความสุข จะขึ้นสูงทันที
–ความสุขพื้นฐานของคน คือ ได้รับรู้ว่า สิ่งที่ตัวเอง คาดเดาว่า จะเห็น หรือจะเกิดขึ้น ได้เห็นหรือเกิดตามที่ตัวเองคาดไว้ …เช่นเดียวกับการเล่น จ๊ะเอ๋ คือ คาดว่า หลังจากเปิดมือที่ป้องไว้ จะเห็น หน้าคนที่เห็นก่อนหน้านี้ เด็กจะยิ้ม และ หัวเราะ เพราะ เหมือนกับ เขาควบคุมได้ … คล้ายๆกับ เกมส์ที่เด็กๆ บางคน เวลา กดลิฟท์ แล้ว ทำมือ บังคับให้ประตูลิฟท์เปิด และ มันก็เปิดจริงๆ ทำให้มีความสุข ยิ้ม และ หัวเราะ
-คนเรามีความต้องการพื้นฐาน แบบนี้ เหมือนกันหมด คือ มีความสุข เมื่อได้เห็น สิ่งที่ตัวเองอยากเห็น … เกมส์โชว์ ต่างๆ ก็แบบนี้ครับ การเล่นล๊อตเตอรี่ ก็แบบนี้ครับ การเล่นการพนัน ก็แบบนี้ครับ … แม้แต่ การอยากเห็นคนรักเอาดอกไม้มาให้ในวันวาเลนไทน์ ก็เหมือนการเล่น จ๊ะเอ๋ ครับ …