ขาดทุนคือกำไร ไม่ใส่เครื่องปรุงรสอาหาร

-เวลาไปกินอาหาร ตามร้าน ไม่ว่าจะเป็นก๊วยเตี๋ยว ต้มแซบ ข้าวผัด ข้าวแกง และ มีเครื่องปรุงรสเป็นพวง ตั้งอยู่ บางครั้ง เราก็เห็น คนที่ปรุงรส ตักใส่ ตักใส่ ทั้งที่ยังไม่ได้ชิม … เชื่อว่า หลายครั้ง ก็เป็นความเคยชิน … แต่สำหรับบางคน ก็ไม่ได้ตักเครื่องปรุง เติมเข้าไปในอาหารเลย …เรื่องนี้ ก็มีมุมมองที่หลากหลายครับ

-คนที่ไม่ได้ปรุงอะไรเลย อาจจะถูกมองว่า ทำไมไม่ปรุงละ ของฟรีนะ เติมสิ ไม่เสียตังเพิ่ม และ อร่อยด้วย … ผม เป็นหนึ่งในคนที่ไม่ได้เติมเครื่องปรุงรส … ยอมขาดทุน ไม่เติมของฟรี ด้วยเหตุผล 2 อย่างคือ 1) เชื่อว่า เจ้าของร้านทำอาหารมาอร่อยอยู่แล้ว และ 2) ไม่อยากให้มีการกินเค็มเกิน หวานเกิน เกินกว่าที่ร่างกายควรได้รับ … เพราะปกติ อาหารนอกบ้าน มักจะใส่เกลือ และ น้ำตาล ค่อนข้างเยอะอยู่แล้ว และ การกินอาหารที่เค็มเกินไป ถึงแม้จะวันละน้อยก็ตาม แต่ กินทุกวัน นานวัน ไต ก็ต้องทำงานหนักกว่าปกติ และ เกิดภาวะไตเสื่อม ไตวายได้ และ ยิ่งถ้ากินติตต่อกันนานๆ เราจะชินกับรสเค็ม และ รสหวาน ทำให้ ติดเค็ม ติดหวาน จนต้องกิน เกลือโซเดียม และ น้ำตาล เกินกว่าที่ร่างกายต้องการ ทำให้ ตับอ่อน และ ไต ต้องทำงานหนักเกินไป… สรุปแล้ว ระยะยาว ได้ไม่คุ้มเสีย …

-ประสบการณ์ตรงอีกอย่างหนึ่ง คือ เวลา ไปซื้ออาหารถุงกลับบ้าน จะบอกคนขายว่า ไม่เอาเครื่องปรุง พอซื้อบ่อยๆ เป็นลูกค้าประจำ คนขายจำได้ เขาก็จะให้อาหารเรามากกว่าปกติ .. สรุปว่า เครื่องปรุงที่ใช้ ไม่ใช่ของฟรี ถูกคิดอยู่ในค่าใช้จ่ายอยู่แล้ว แต่ การไม่เสียดายที่ไม่ได้ใส่เครื่องปรุง ไม่กิน เกลือและน้ำตาลส่วนเกิน ยอมขาดทุน และ ระยะยาว เราจะกำไรชีวิตครับ